De eerste dagen
Door: Lucia en Roy
Blijf op de hoogte en volg Roy en Lucia
16 Juli 2014 | Ghana, Accra
Zaterdag om drie uur vlogen we vanaf Schiphol. Mijn ouders brachten ons weg, de koffers ingecheckt: 1 voor onze spullen en 3 helemaal vol met kleren en spullen voor de kinderen. Pap en mam bleven op het kijkdek wachten tot het vliegtuig weg reed. Gelukkig hadden we onze boardingpassen op geel papier geprint, deze hielden we voor het raampje om te zien waar we zaten. De vlucht was top.. de 6 uur en een kwartier waren eigenlijk snel om.
Toen we aankwamen moesten we gelijk wennen aan het wachten. In een bloedhete ruimte stonden we in de rij te wachten tot we door de controle konden. Daar moesten we ook vingerafdrukken geven en een papiertje afgeven met de duur en het doel van de reis. Daarna kwamen we aan bij de kofferband. Daar stond ondertussen al een andere vlucht op het scherm, maar gelukkig hadden ze de overgebleven koffers naast de band gezet en konden we weg. Toen we naar buiten liepen moesten we langs een rij mannen met pasjes om hun nek. Ze hielden iedereen tegen en vroegen weer naar onze paspoorten. Oké, maar toen vroeg hij een euro. Gewoon oplichting dus. Richting de uitgang wilde iedereen ons wel helpen, maar gelukkig stonden de mensen van de organisatie op ons te wachten. Er waren mannen die 1 hand op de koffers legden en dan vervolgens om een fooi vroegen. Nou, nee, maar ze bleven opdringerig. Je wordt er wel een beetje mee overvallen, maar gelukkig stuurde Gifty van de organisatie ze direct weg.
Vervolgens gingen we in zo'n oud busje richting Hostel. Onderweg had de chauffeur nog wat moeite met schakelen, maar met veel gepiep en gekraak kon ie de auto toch zover krijgen. De weg was eerst vrij normaal, maar toen namen we een afslag en kwamen we zo'n rode zandweg met enorme kuilen. Ach, we hebben het hostel bereikt. Daar kregen we nog avondeten en dan lekker slapen. In aparte kamers, want dat hadden ze liever.
Zondag hadden we nog vrij. Lekker geacclimatiseerd en uitgerust. Ook zijn we naar de kerk geweest. Dit was erg indrukwekkend, wat zit het geloof daar ongelooflijk diep!! De mensen dansen, roepen, huilen en zingen in de kerk. Iedereen mag wat zeggen door de microfoon als je dat zo voelt. De soort van koster van de kerk regelde wat Ghanesen die tussen ons kwamen zitten om te vertalen. Natuurlijk werden wij ook meegenomen naar voren waar er gedanst werd. Achteraf bleek dat Roy met de vrouwen meegedanst had, want de mannen gingen later pas. Haha, blijkbaar is voor buitenlanders meer toegestaan. Het meest bijzondere was het bidden. Iedereen stond voorin de kerk en de dominee schreeuwde een gebed. Een aantal mensen liep tussen iedereen door en legde de hand op het voorhoofd van de mensen. Dan werden ze helemaal emotioneel en 1 vrouw viel zelfs voor onze voeten op de grond. Al met al 2,5 uur in de kerk gezeten, en we waren er niet eens vanaf het begin!
Maandag en dinsdag hebben we een introductieprogramma gevolgd. We hebben djembé- en dansles gehad, zijn naar markten geweest, op het strand en we kregen allerlei uitleg over de Ghanese cultuur. Eentje die ik wel leuk vond: als een man met een vrouw trouwt, en die vrouw is na een jaar nog niet aangekomen, dan vinden ze dat de man niet goed is en kijken ze hem soms zelfs niet meer aan. Ook is je linkerhand vies (daar veeg je mee af) en het is dan ook onbeschoft om daarmee te zwaaien.
Woensdag (vandaag) hebben we de koffers weer ingepakt en zijn we op weg gegaan naar het Noorden. Op dit moment zit ik dan ook in de bus. Wij dachten dat die er ongeveer 8 uur over deed, later werd er 12 tot 15 uur gezegd en net zegt een man dat Wulugu pas om half 8 morgenochtend bereikt wordt. We hopen dat hij geen gelijk heeft! We zijn nu zo'n 8 uur onderweg en ik ben er al wel klaar mee ;)
Binnenkort meer, en dan natuurlijk vooral over het weeshuis!
Liefs Lucia en Roy
Toen we aankwamen moesten we gelijk wennen aan het wachten. In een bloedhete ruimte stonden we in de rij te wachten tot we door de controle konden. Daar moesten we ook vingerafdrukken geven en een papiertje afgeven met de duur en het doel van de reis. Daarna kwamen we aan bij de kofferband. Daar stond ondertussen al een andere vlucht op het scherm, maar gelukkig hadden ze de overgebleven koffers naast de band gezet en konden we weg. Toen we naar buiten liepen moesten we langs een rij mannen met pasjes om hun nek. Ze hielden iedereen tegen en vroegen weer naar onze paspoorten. Oké, maar toen vroeg hij een euro. Gewoon oplichting dus. Richting de uitgang wilde iedereen ons wel helpen, maar gelukkig stonden de mensen van de organisatie op ons te wachten. Er waren mannen die 1 hand op de koffers legden en dan vervolgens om een fooi vroegen. Nou, nee, maar ze bleven opdringerig. Je wordt er wel een beetje mee overvallen, maar gelukkig stuurde Gifty van de organisatie ze direct weg.
Vervolgens gingen we in zo'n oud busje richting Hostel. Onderweg had de chauffeur nog wat moeite met schakelen, maar met veel gepiep en gekraak kon ie de auto toch zover krijgen. De weg was eerst vrij normaal, maar toen namen we een afslag en kwamen we zo'n rode zandweg met enorme kuilen. Ach, we hebben het hostel bereikt. Daar kregen we nog avondeten en dan lekker slapen. In aparte kamers, want dat hadden ze liever.
Zondag hadden we nog vrij. Lekker geacclimatiseerd en uitgerust. Ook zijn we naar de kerk geweest. Dit was erg indrukwekkend, wat zit het geloof daar ongelooflijk diep!! De mensen dansen, roepen, huilen en zingen in de kerk. Iedereen mag wat zeggen door de microfoon als je dat zo voelt. De soort van koster van de kerk regelde wat Ghanesen die tussen ons kwamen zitten om te vertalen. Natuurlijk werden wij ook meegenomen naar voren waar er gedanst werd. Achteraf bleek dat Roy met de vrouwen meegedanst had, want de mannen gingen later pas. Haha, blijkbaar is voor buitenlanders meer toegestaan. Het meest bijzondere was het bidden. Iedereen stond voorin de kerk en de dominee schreeuwde een gebed. Een aantal mensen liep tussen iedereen door en legde de hand op het voorhoofd van de mensen. Dan werden ze helemaal emotioneel en 1 vrouw viel zelfs voor onze voeten op de grond. Al met al 2,5 uur in de kerk gezeten, en we waren er niet eens vanaf het begin!
Maandag en dinsdag hebben we een introductieprogramma gevolgd. We hebben djembé- en dansles gehad, zijn naar markten geweest, op het strand en we kregen allerlei uitleg over de Ghanese cultuur. Eentje die ik wel leuk vond: als een man met een vrouw trouwt, en die vrouw is na een jaar nog niet aangekomen, dan vinden ze dat de man niet goed is en kijken ze hem soms zelfs niet meer aan. Ook is je linkerhand vies (daar veeg je mee af) en het is dan ook onbeschoft om daarmee te zwaaien.
Woensdag (vandaag) hebben we de koffers weer ingepakt en zijn we op weg gegaan naar het Noorden. Op dit moment zit ik dan ook in de bus. Wij dachten dat die er ongeveer 8 uur over deed, later werd er 12 tot 15 uur gezegd en net zegt een man dat Wulugu pas om half 8 morgenochtend bereikt wordt. We hopen dat hij geen gelijk heeft! We zijn nu zo'n 8 uur onderweg en ik ben er al wel klaar mee ;)
Binnenkort meer, en dan natuurlijk vooral over het weeshuis!
Liefs Lucia en Roy
-
17 Juli 2014 - 08:14
Margreet Smit:
Roy & Lucia, een paar dagen in Afrika en al zoveel meegemaakt. Dat belooft nog wat. Leuk dat je ons een "kleine" impressie geeft. Veel plezier daar, ik wacht vol spanning op je volgende verslag. Groetjes vanuit een zonnig, en warm Vollenhove. -
17 Juli 2014 - 09:07
Albert:
Fijn dat jullie goed aangekomen zijn. Leuk al die nieuwe ervaringen, overigens is het hier nu ooktropisch weer, zaterdag 33 graden. Vermaak jullie en tot de volgende nieuwesfeiten -
17 Juli 2014 - 10:55
Tinie En Frank :
Hallo lieve luitjes. mooi verhaal, we moeten er om lachen! Ik zie Roy dansen en jij blij zijn met je extra kilo's. Hij zorgt goed voor je. Haha. Zorg goed voor elkaar, we denken veel aan jullie! kus frank en Tinie -
17 Juli 2014 - 19:47
Lucia Kuik:
hoi roy en Lucia
wij vinden het erg leuk dat jullie er zo veel plezier in hebben wij wachten met spanning op het volgende verslag liefs jan,lucia en tim -
22 Juli 2014 - 21:44
Bert Loof:
Heel veel succes daar, wat een leuk verslag groeten vanuit een zeeeeeer zonnig Koekangerveld
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
